Aan de achterkant van het historische pand van het voormalige zeemagazijn van de V.O.C. staat op het gelijknamige plein sinds enige tijd een minibieb. Hij bestaat uit een eenvoudige open doos zonder deurtje of raampje, vastgezet op een paal, matzwart gelakt van buiten en vrolijk felgeel van binnen. Een prachtig bureninitiatief! Het was vooral de bijzondere, literaire inhoud die me verraste toen ik er vanmiddag een kijkje kwam nemen.
Behalve de topper De gelukkige klas (1926) van Theo Thijssen, in 2007 nog het cadeau van de openbare bibliotheken met de actie Nederland Leest, lag er ook een exemplaar van Lord Zeepsop (1937) van Willem van Iependaal en het boek In liefdesnaam (1975) van Adriaan van der Veen.
Maar het mooiste boekje dat deze allersimpelste minibieb herbergt vind ik het debuut van de schrijver Jan Mens, de sociale roman Mensen zonder geld (1939). Ik heb boekje ingekeken, de eerste bladzijde gelezen, het doorgebladerd en weer terug gelegd, maar niet meegenomen, omdat ik nog zoveel ongelezen boeken heb liggen. Een beetje spijt heb ik er achteraf wel van.
Het nu weer volop actuele verhaal gaat over de hard werkende meubelmaker Jagtman, die schulden maakt, en dakloos wordt. De steun maakte korte metten met zijn poging iets bij te verdienen en het loopt slecht met hem af.
De laatste tijd loop ik nogal eens naar de grote kruidenier aan de Vierhavenstraat, maar nu ik weet dat de minibieb er is, ga ik weer eens wat vaker naar die kleine, via het VOC-plein. Met alvast een boek in m’n tas natuurlijk.
Wat een leuk initiatief! Verdient navolging. Moeten we eens langs, met een goed boek in m’n tas.